Powiedz prawdę

Zbyt wiele bólu tej nocy mi zadałaś.
Przyrzekliśmy mówić prawdę sobie,
Ale ty teraz skłamałaś!
Jak mam ufać tobie?

                              Boisz się skrzywdzić mnie
                              I chronisz mnie przed prawdą.
                              Mówisz to co kłamstwem jest,
                              Ale to jest bardzo złe!

                                                            Miłość wierzy, tęskni, słucha,
                                                            Nie próbuje szukać złego.
                                                            Na tptknięcia jest raczej głucha,
                                                            Ale nie rozumie słowa twego.

                                         Co takiego uczyniłaś?
                                         O czym nie chcesz mówić szczerze?
                                         W którym miejscu się zgubiłaś?
                                         Powiedz prawdę, a uwierzę.

                   Nie psuj tego co jest piękne,
                   Bo to rzadkość w podłym świecie.
                   Czysta miłość, szczęście wielkie,
                   W koło tylko same śmiecie.

To, co powiesz choć zaboli
Miłość pozostawi czystą.
Ufną w słowa, ufną woli
Bycia razem. Miłość wieczysta.

Bargów, 05.08.2007 r.