niedziela, 25 czerwca 2017

Tak trudno trwać

                                               Tak trudno mi teraz trwać,
                                               Uśmiech na twarzy nosić.
                                               Lękać się, ciągle się bać?
                                               O chwilę spokoju prosić?

                        Róże już pachnieć przestały;
                        Płatkami ziemię ścielą.
                        Świerszcze zamilkły, grać nie chciały,
                        Zeschłe trawy się bielą.

Wiatr smutkiem zawodzi
W konarach drzew, w powiędłych liściach.
Nieme słońce za lasem zachodzi.
Choć trwa lato, jest jakaś cisza.


                                                                                           Miodna pszczoła przyleciała
               Szukając nektaru w kwiecie.
               Zawiedziona odleciała
               Dalej szukając w bezkresnym świecie.

            Smutek w sercu głęboko zagościł.
            Dziwna niemoc mną owładnęła.
            Czy znajdę w sobie dość sił
            By dniu jutrzejszemu stawić czoła?


Sądów, 25.06.2017 r.

wtorek, 16 maja 2017

Nie śnię o Tobie

               Sny już dawno uleciały,
               Noc ciemną się stała.
               Gwiazdy śpiewać przestały,
               Pamięć jednak pozostała.

Przez dni, tygodnie, miesiące,
Czas w lata wydłużając,
Biło serce cierpiące
Na Ciebie czekając.

Jesteś gdzieś tu, albo tam, daleko.
Nasze drogi mijają się stale.
Już nie tęsknię, nie czekam,
Nie śnię o Tobie wcale!

Nie..., ale zobaczyłem -
Serce na nowo zabiło -
Przecież o Tobie śniłem;
Wszystko powróciło!

              Mimo upływu lat
              Nadal jesteś piękna.
              Zmieniłem się ja, zmienił się świat -
              Pozostała pustka wielka.

                                     I choć jesteś na ręki wyciągnięcie,
                                     Prawie zapach nadal czuję Twój,
                                     Twój dotyk, ręki muśnięcie -
                                     Jednak nigdy nie będę Twój.

                                                                 Bądź zatem tam, obok, tuż,
                                                                 Żyj życiem swoim, beze mnie,
                                                                 I choć nie odezwę się już -
                                                                 Ty pozostaniesz we mnie.
Sądów, 16.05.2017 r,            

środa, 10 maja 2017

I śniłem...

Gdy deszcz po liściach spływał jak łzy,
A mgła otaczała bukowy las,
Nagle pojawiłaś się ty
W smutny, jesienny czas.  

           Przemoknięta łzami dżdżu jesiennego,
           Lecz z twarzą uśmiechniętą i jasną.
           Zapragnąłem towarzystwa twojego,
           Zmieniającego jesień w chwilę radosną.

                             Potem gdy kazało mi serce
                             Odnaleźć cię w lesie zielonym,
                             Byłem w wielkiej rozterce,
                             Czy będę przyjacielem twoim?

                                                          I potem wielokroć cię w lesie szukałem,
                                                          By zobaczyć twe niebieskie oczy.
                                                          Rozmawiać bez przerwy z tobą chciałem
                                                          I śniłem przez wiele nocy.


                                Później dotyku pragnąłem twego,
                                Byś była na zawsze, tuż obok.
                                Nie zaznałem jednak tego -
                                Poszliśmy inną drogą.

Ty tam i las pozostał
I myśli tam i pragnienie.
Tylko obraz marzeń został
Niczym mgła otaczająca las wspomnieniem.



Sądów, 10.05.2017 r.

niedziela, 9 kwietnia 2017

A w sercu żal...

Ciepłe słońca spojrzenie,
Cudowny ptaków śpiew.
Motyli fruwanie, kwiatków drżenie,
A w sercu żal...

Obłoki płyną po niebie
Maskując jastrzębia cień.
Mgła opadła na ziemię,
A w sercu żal...

Wiosna wybuchła kwieciem,
Zapachów tysiącem i barw.
Zastanawiam się nad swym życiem,
Bo w sercu ciągle żal...


Dlaczego tej wiosny tak mało?    
I nie wiele więcej lata?
Co z mym życiem się stało,
Że w sercu pozostał żal..?            

Wiosnę zawsze mieć chciałem.
Cieszyć się światłem lata.
Nagle sam pozostałem
W bezmiarze świata...

Sądów, 09.04.2017 r.