Bądź

Bądź moim szczęściem,
Moim marzeniem,
Świergotem ptaków,
Słońca spojrzeniem.

Bądź zorzą poranną,
Rosy kroplami,
Uściskiem dłoni,
Wieczornymi mgłami.

Ty dałaś więcej
Niż ja pragnąłem.
Dałaś mi szczęście -
Jego dotknąłem.

Lekko ramieniem
Mogłem je objąć,
Musnąć spojrzeniem,
Ustami dotknąć.

Niczym poranek cudowne było.
Zadrgało śmiechem i się skończyło.
Jak motyl piękny załopotało,
Przysiadło na chwilę i odleciało.

Bargów, 26.06.2007 r.